یک مولکول است که از اکسیداسیون مولکول های دیگر جلوگیری می کند. اکسیداسیون یک واکنش شیمیایی است که می تواند رادیکال های آزادی تولید کند که منجر به واکنش های زنجیره ای شود که ممکن است به سلول ها آسیب برسانند. ضد اکسید هایی مانند تیول یا آسکوربیک اسید (ویتامین C) این واکنش های زنجیره ای را خاتمه می دهند. اصطلاح “آنتی اکسیدان” عمدتا برای دو گروه مختلف از مواد استفاده می شود:
مصنوعی:
که برای جلوگیری از اکسید شدن به محصولات افزوده می شوند.
طبیعی:
موجود در مواد غذایی و بافت بدن که گفته می شود اثرات مثبت بهداشتی دارند.
فعالیت یعنی خنثی کردن شکل های مختلف اکسیژن (اکسیژن مجزا، رادیکال های هیدروکسیل و همچنین سوپر اکسید)، کاهش رادیکال های آزاد است، بنابراین یک آنتی اکسیدان واکنش رادیکال را متوقف می کند.